Waarheid
Waarheid
Jaren geleden had ik een vriendin die het gezellig vond samen een kaartje te trekken. Het kaartenspel werd als een uitgevouwen waaier voor mijn neus gelegd en intuïtief pakte ik dan een kaartje. Zeker acht van de 10 keer trok ik dezelfde kaart.
‘Zeg wat je te zeggen hebt en zeg het nu.’
In eerste instantie vond ik het grappig, toen bijzonder en toen de kaart zich bleef aandienen, verwarrend. Ik sprak toch altijd uit wat ik wilde zeggen ook al was het soms een beetje spannend? En wanneer ik wijselijk mijn mond hield was dat toch omdat het op dat moment niets toevoegde?
Toch wist ik toen ook al: ‘niets is voor niets’.
Inderdaad werd de boodschap op een gegeven moment duidelijk. Het was IK, (niet mijn persoonlijkheid) die via de kaart probeerde te vertellen dat Nu het moment was te gaan staan voor mijn waarheid. Om mij uit te spreken naar mijn toekomstige cliënten en cursisten in mijn praktijk, die in 2001 van start zou gaan.
Waarheid spreken
Soms lijkt een boodschap in eerste instantie best eenvoudig om op te volgen, want je weet dat het klopt. Maar om mijn waarheid te gaan spreken en belangrijker nog, te gaan delen, dat was in het begin toch nog wel even een dingetje.
Soms was het onwennig om zaken uit te spreken die een ander niet zag, terwijl ze zo overduidelijk aanwezig waren. Ik snapte het gewoon niet en zei dan ook vaak: ”dat weet je toch?” Of “ zie je werkelijk niet hoe het in elkaar steekt?” Ik betrapte mij er ook op dat ik het moeilijk vond om datgene uit te spreken wat op dat moment de bedoeling was. Alsof ik een geheim moest delen terwijl er op mijn stem een rem leek te zitten.
Natuurlijk wist ik zelf waar, om een Nederlandse uitdrukking te gebruiken, de schoen knelde. De als kind steeds terugkerende lucide droom waarin ik tijdens het catastrofale einde van de totale ondergang van Atlantis niet gehoord en al zeker niet begrepen werd, lieten mij duidelijk weten dat ik zelf ook nog even ‘op mijn eigen mat kon gaan liggen’. Hierdoor, maar ook in verstilling, meditatie en gebed werd mijn traumatische ziel geheeld.
Geschreven in het onstoffelijke
‘Te zeggen wat je te zeggen hebt’, betekent waarheid spreken. Waarbij altijd in gedachten gehouden moet worden dat de waarheid nooit en te nimmer gekoppeld kan zijn aan het lager zelf, je ego processen en zelfs niet aan persoonlijkheid. Waarheid komt voort uit kosmische Wetten en staat geschreven in het onstoffelijke. En worden alleen dan gehoord wanneer de mens vrij is van zijn eigen lijden.
Waarheid spreken kan een ander de ogen openen, het kan de ander ook doen besluiten weg te kijken. ‘Zeggen wat je te zeggen hebt’ kan door de ander omarmd worden, maar ook worden afgestoten. Zoals de verwonde mens gewend is te doen keert zijn woede en angst zich naar buiten. Met als enig doel de ander die de kracht en moed bezit zich uit te spreken, diep te verwonden.
‘Te zeggen wat je te zeggen hebt’, waarheid spreken… door alle eeuwen heen hebben we gezien wat het oplevert. Heel veel moois maar vaker nog heel veel treurigheid. Of het wordt niet geloofd of het is (nog) niet de bedoeling het te weten. Wat de redenen ook moge zijn, gelukkig blijven er steeds mensen opstaan die vanuit waarheid spreken, totaal ontkoppeld van enig persoonlijk gewin. ‘Te zeggen wat je te zeggen hebt’ betekent voor mij dan ook waarheid leven, ongeacht het aardse en zelfs kosmisch gevaar wat daarin schuilt. Je bent waarheid, wetende dat er altijd diepere waarheden wachten om door het Mysterie, de Bron, God te worden onthuld.
51%
Ooit zeiden mijn Vrienden, toen ik niet begreep waarom bepaalde waarheden op aarde niet geloofd worden, het volgende: “wanneer 51% gelooft dat iets zo is, dan is het zo”. Ik wist meteen waar ik aan toe was en heb het nooit meer afgevraagd.
Wat het dagLicht niet verdragen kan, verdwijnt in het duister.
Dapper zijn zij die nooit zwijgen.
